Τι είναι αυτοκίνητο??

                                                                                                                                                                                    Αυτοκίνητο ονομάζεται κάθε τροχοφόρο επιβατικό όχημα με ενσωματωμένο κινητήρα. Σύμφωνα με τους συνηθέστερους ορισμούς, τα αυτοκίνητα σχεδιάζονται ώστε να κινούνται (ως επί το πλείστον) στους αυτοκινητόδρομους, να έχουν καθίσματα για ένα ως έξι άτομα, έχουν συνήθως τέσσερις τροχούς και κατασκευάζονται κυρίως για τη μεταφορά ανθρώπων. Ωστόσο, ο όρος αυτοκίνητο καλύπτει και άλλα οχήματα (φορτηγά, λεωφορεία κτλ).

Η ιστορία του αυτοκινήτου.

Την αρχή έκανε στην Γαλλία, το 1769, ο Nicolas Jοseph Cougnot, δημιουργώντας το πρώτο ατμοκίνητο όχημα, ένα ατμοκινούμενο αμάξι, το fardier. Το 1770, ο Γερμανό-Αυστριακός εφευρέτης Siegfried Marcus συναρμολόγησε ένα μηχανοκίνητο αμαξίδιο. O Etienne Lenoir έφτιαξε το πρώτο αυτοκίνητο με μηχανή εσωτερικής καύσης και ένα χρόνο αργότερα ο Λενουάρ πραγματοποίησε το 1-ο ταξίδι με αυτοκίνητο καλύπτοντας διαδρομή 19,3 χλμ. με μέση ταχύτητα 6,4 χλμ/ώρα και ισχύ μόλις 0,5 ίππους.                                                                                                           
 Το αυτοκίνητο, με κινητήρα του Νικολάους Όττο (Nikolaus Otto) εσωτερικής καύσης και καύσιμο τη βενζίνη, παρήχθη στη Γερμανία το 1885 από τον Καρλ Μπεντς (Karl Benz).Αργότερα, τα αυτοκίνητα εξελίχτηκαν και πλέον μπορούσαν να καλύπτουν μεγαλύτερες αποστάσεις σε λιγότερο χρόνο. Αυτοκίνητα με μηχανές εσωτερικής καύσης παράχθηκαν για πρώτη φορά στην Γερμανία από τον Καρλ Μπεντς το 1885 - 1886 και τον Γκότλιμπ Νταίμλερ ανάμεσα στο 1886 και το 1889. Ο Μπεντς ξεκίνησε να δουλεύει πάνω στα σχέδια ενός νέου κινητήρα το 1878. Στην αρχή επικεντρώθηκε στην κατασκευή ενός αξιόπιστου δίχρονου βενζινοκινητήρα, βασισμένος στα σχέδια του τετράχρονου κινητήρα του Όττο. Τα σχέδια του Όττο απορρίφθηκαν, ενώ ο Μπεντς είχε έτοιμο τον κινητήρα του την Πρωτοχρονιά το 1879.                                   Ο Μπεντς κατασκεύασε τα πρώτα τρίκυκλα αυτοκίνητα το 1885. Μεταξύ άλλων, ο Μπεντς εφηύρε ένα σύστημα ρύθμισης της ταχύτητας χρησιμοποιώντας σπινθήρα από μπαταρία, τον αναφλεκτήρα (μπουζί), τον συμπλέκτη, το σύστημα επιλογής ταχυτήτων και το ψυγείο νερού.
Κατασκεύασε βελτιωμένες εκδόσεις το 1886 και το 1887. Άρχισε την παραγωγή το 1888, την πρώτη παραγωγή αυτοκινήτου στην ιστορία, στηριζόμενος στην εταιρεία "Benz & Sie". Κατασκευάστηκαν περίπου 25 οχήματα μέχρι το 1893, οπότε και παρουσίασε το πρώτο τετράτροχο αυτοκίνητο, το οποίο κινούνταν από έναν τετράχρονο κινητήρα. Το ίδιο διάστημα ο Εμίλ Ροζέ (Emile Roger) στη Γαλλία κατασκεύαζε κινητήρες του Μπεντς αρχίζοντας και την κατασκευή ολόκληρων αυτοκινήτων. Καθώς η Γαλλία της εποχής ήταν πιο προοδευτική, δέχτηκε πιο εύκολα τη νέα αυτή δημιουργία, περισσότερα οχήματα κατασκευάσθηκαν και πουλήθηκαν στην Γαλλία παρά στην Γερμανία. Οι κατασκευαστές Πανάρ και Λεβασόρ κατασκεύασαν το όχημά τους το 1891 με τον Εντουάρ Σαραζέν . Ο Αρμάν Πεζό ήταν ο κατασκευαστής που κέρδισε τον πρώτο αγώνα αυτοκινήτου στη Γαλλία το 1895.

Ένας ακόμη σταθμός στην ιστορία της αυτοκίνησης σημειώνεται το 1892. Είναι το έτος που ο Ρούντολφ Ντίζελ κατασκευάζει τον πρώτο κινητήρα εσωτερικής καύσης με καύσιμο το πετρέλαιο. Αρχικά ο κινητήρας του δεν χρησιμοποιήθηκε στα αυτοκίνητα, αλλά το 1898 κινητήρες ντίζελ χρησιμοποιούνταν σε εργοστάσια.
Με τη συνεχή βελτίωσή του, ο κινητήρας ντίζελ άρχισε να χρησιμοποιείται σε φορτηγά αυτοκίνητα και, αργότερα, σε λεωφορεία.
 Το 1891 τα πρώτα αυτοκίνητα της Αμερικής κατασκευάσθηκαν από τον Τζον Λάμπερτ . Ήταν τρίτροχα με οροφή από άμαξα , ενώ το 1895 ο ίδιος παρουσίασε και τετράτροχη έκδοση.

ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΜΕ ΑΤΜΟ

Το 1769, το πρώτο -πρώτο αυτοπροωθούμενο οδικό όχημα ήταν ένα στρατιωτικό τρακτέρ που εφευρέθηκε από τον γάλλο μηχανολόγο μηχανικό, Nicolas Joseph Cugnot (1725 - 1804). Χρησιμοποιήθηκε από το γαλλικό στρατό για να μεταφέρει το πυροβολικό με μια επιβλητική ταχύτητα 2 1/2 mph (3.22 km/h) σε μόνο τρεις ρόδες. Το όχημα έπρεπε να σταματήσει κάθε δέκα έως δεκαπέντε λεπτά για να ενισχύει τη δύναμη ατμού. Η μηχανή και ο λέβητας ατμού ήταν χωριστοί από το υπόλοιπο του οχήματος.
 Οι μηχανές ατμού τροφοδότησαν τα αυτοκίνητα με το κάψιμο των καυσίμων που θέρμαναν το ύδωρ σε έναν λέβητα, δημιουργώντας τον ατμό που επέκτεινε και ώθησε τα έμβολα που γύρισαν το στροφαλοφόρο άξονα, ο οποίος γύρισε έπειτα τις ρόδες.  Οι ιστορικοί, που δέχονται ότι τα πρόωρα ατμό-τροφοδοτημένα οδικά οχήματα ήταν αυτοκίνητα, θεωρούν ότι Nicolas Cugnot ήταν ο εφευρέτης του πρώτου αυτοκινήτου.
Μετά από τον Cugnot διάφοροι άλλοι εφευρέτες σχεδίασαν τα ατμό-τροφοδοτημένα οδικά οχήματα. Το όχημα Cugnot βελτιώθηκε από τον Γάλλο Onesiphore Pecqueur, ο οποίος εφηύρε επίσης το πρώτο διαφορικό εργαλείο.
Το 1789 το πρώτο ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα ατμό-τροφοδοτημένο όχημα εδάφους χορηγήθηκε στον Oliver Evans. Τα ατμό-οδηγημένα οδικά τρακτέρ ( Charles Deitz) τράβηξαν τις μεταφορές επιβατών γύρω από το Παρίσι και το Μπορντώ μέχρι 1850.  Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα πολυάριθμα λεωφορεία ατμού φτιάχνονται από 1860 έως 1880. Οι εφευρέτες περιλάμβαναν τους: Harrison Dyer, Joseph Dixon, Rufus, και William T. James. SR Amedee Bollee. χτισμένα προηγμένα αυτοκίνητα ατμού από 1873 έως 1883.

Το «Lα Mancelle» ενσωμάτωσε το 1878, είχε μια front-mounted μηχανή, την κίνηση αξόνων στο διαφορικό, την κίνηση αλυσίδων στις οπίσθιες ρόδες, το τιμόνι σε έναν κάθετο άξονα και τη θέση του οδηγού πίσω από τη μηχανή. Ο λέβητας φέρθηκε πίσω από το χώρο των επιβατών.  Το 1871, ο  J.W. Carhart, καθηγητής της φυσικής στο κρατικό πανεπιστήμιο του Wisconsin, και το J. Ι. Case Company έχτισε ένα λειτουργών αυτοκίνητο ατμού.
Οι μηχανές ατμού δεν ήταν οι μόνες μηχανές που χρησιμοποιήθηκαν στα πρόωρα αυτοκίνητα.
Τα οχήματα με τις ηλεκτρικές μηχανές εφευρέθηκαν επίσης. Μεταξύ 1832 και 1839 ο Robert Άντερσον της Σκωτίας εφηύρε την πρώτη ηλεκτρική μεταφορά. Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα χρησιμοποίησαν τις επαναφορτιζόμενες μπαταρίες που τροφοδότησαν μια μικρή ηλεκτρική μηχανή. Τα οχήματα ήταν βαριά, αργά, ακριβά, και έπρεπε να σταματήσουν για να επαναφορτίσουν συχνά.
Και ο ατμός και τα ηλεκτρικά οδικά οχήματα εγκαταλείφθηκαν υπέρ των βενζινοκίνητων οχημάτων. Η ηλεκτρική ενέργεια βρήκε τη μεγαλύτερη επιτυχία στις τροχιοδρομικές γραμμές και τα τραμ, όπου ένας σταθερός ανεφοδιασμός της ηλεκτρικής ενέργειας ήταν δυνατός.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ

    Μεταξύ 1832 και 1839, ο Robert Aderson της Σκωτίας εφηύρε την πρώτη ακατέργαστη ηλεκτρική μεταφορά. Ένα μικρής κλίμακας ηλεκτρικό αυτοκίνητο σχεδιάστηκε από τον καθηγητή Stratingh και τελειοποιήθηκε από το βοηθητικό Christopher το 1835. Τα πρακτικά και επιτυχέστερα ηλεκτρικά οδικά οχήματα εφευρέθηκαν και από τον αμερικανικό Thomas (Ντάβενπορτ) και Scotsmen Robert Davidson περίπου το 1842. Και οι δύο εφευρέτες ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποιήσουν τα μη επαναφορτιζόμενα ηλεκτρικά κύτταρα. Οι Γάλλοι Gaston Plante εφηύραν μια καλύτερη μπαταρία αποθήκευσης του το 1881 βελτιώθηκε. Το 1899, ένας Βέλγος έφτιαξε το ηλεκτρικό αγωνιστικό αυτοκίνητο αποκαλούμενο «Lα Jamais Contente».
Πολλές καινοτομίες ακολουθούμενες και το ενδιαφέρον για τα μηχανοκίνητα οχήματα αυξήθηκαν πολύ προς το τέλος των 1890 και των πρόωρων δεκαετιών του 20ου αιώνα.
 Ο Phaeton είχε μια σειρά 18 μιλίων, μια κορυφαία ταχύτητα 14 mph (22.53 km h) και κόστισε $2.000. Στα τέλη του 1916, με τα ξύλα εφηύραν ένα υβριδικό αυτοκίνητο που είχε και μια εσωτερική μηχανή και μια ηλεκτρική μηχανή. Από τη στροφή του αιώνα, η Αμερική ήταν ακμάζουσα στα αυτοκίνητα, τώρα που ήταν διαθέσιμα στον ατμό, ηλεκτρικό, ή οι εκδόσεις βενζίνης, γίνονταν δημοφιλέστερες .Τα έτη 1899 και 1900 ήταν το υψηλό σημείο των ηλεκτρικών αυτοκινήτων στην Αμερική. Τα ηλεκτρικά οχήματα είχαν πολλά πλεονεκτήματα πέρα από τους ανταγωνιστές τους στις αρχές των δεκαετιών του 20ου αιώνα. Δεν συνέδεσαν τη δόνηση, τη μυρωδιά, και το θόρυβο με τα αυτοκίνητα βενζίνης.

Καύσιμα

Τα περισσότερα αυτοκίνητα σήμερα χρησιμοποιούν ως καύσιμο βενζίνη ή πετρέλαιο ντίζελ, τα οποία προκαλούν μόλυνση της ατμόσφαιρας και κατηγορούνται ότι συμβάλλουν και στην κλιματική αλλαγή και το φαινόμενο του θερμοκηπίου, καθώς στα καυσαέρια περιέχονται διοξείδιο του άνθρακα, μονοξείδιο του άνθρακα, οξείδια του αζώτου, του θείου και στερεά μικροσωματίδια.

Γίνονται, επίσης, σημαντικές προσπάθειες για την κατασκευή αυτοκινήτων οχημάτων με ηλεκτροκίνηση, ενώ ήδη κυκλοφορούν στο εμπόριο τα λεγόμενα "υβριδικά αυτοκίνητα", τα οποία διαθέτουν και τα δύο είδη κίνησης, δηλαδή τόσο με υγρά καύσιμα όσο και με ηλεκτρική ενέργεια.

Τα πρώτα αυτοκίνητα.

Τα πρώτα αυτοκίνητα κατασκευάστηκαν πριν 100 και πλέον χρόνια. Στην αρχή, κινούνταν πολύ αργά, σε δρόμους που προορίζονταν για άμαξες .Κάποιοι αντιπαθούσαν αυτές τις άμαξες χωρίς άλογα', όπως τις έλεγαν, επειδή έπαιρναν δύσκολα  μπρος, έβγαζαν μαύρο καπνό, έκαναν θόρυβο και συχνά χαλούσαν. Όμως, καθώς τα αυτοκίνητα γίνονταν ποιο φθηνά, αξιόπιστα και γρήγορα, η δημοτικότητά τους αυξάνονταν συνεχώς.
Τα πρώτα  χρόνια των αυτοκινήτων, τα αμάξια μοιράζονταν τους δρόμους με τις ιππήλατες άμαξες.   Οι  οδικές πινακίδες ήταν ελάχιστες και οι πεζοί διέσχιζαν  το δρόμο όποτε ήθελαν.
Οι οδηγοί δεν περνούσαν από εξετάσεις, ενώ στους δρόμους των πόλεων συχνά επικρατούσε χάος..
Στις αρχές της δεκαετίας  του 1920, τα  μισά από όλα τα  αυτοκίνητα στον κόσμο ήταν Μοντέλα  της Φορντ.

 Τα πρώτα αυτοκινούμενα τροχοφόρα έκαναν την εμφάνισή τους στα τέλη του 18ου αιώνα. Το 1779 ο Νικόλας Κουνιό στη Γαλλία κατασκεύασε μια τρίτροχη άμαξα που είχε κινητήρα εξωτερικής καύσης. Όμως η μεγάλη τριβή πάνω στο δρόμο ήταν ένα σοβαρό εμπόδιο στα σχέδιά του.

Η εξέλιξη του αυτοκίνητου.

  Τα αυτοκίνητα έχουν αλλάξει πολύ με το πέρασμα του χρόνου. Σήμερα, κινούνται ομαλά και διαθέτουν άνετα καθίσματα, ενώ συστήματα κλιματισμού ρυθμίζουν τη θερμοκρασία στο εσωτερικό τους.





Τα περισσότερα διαθέτουν στερεοφωνικό, ενώ κάποια έχουν και τηλέφωνο. Τα μοντέρνα αμάξια είναι πολύ πιο ασφαλή, με ζώνες ασφαλείας και αερόσακους που φουσκώνουν σε περίπτωση ατυχήματος. Επίσης, διαθέτουν αρκετό χώρο για αποσκευές και ψώνια.





Η ραγδαία εξέλιξη του αυτοκινήτου σημειώθηκε το 1920 και η τελειοποίησή του επέτρεψε στις φίρμες της εποχής εκείνης να κατασκευάσουν αυτοκίνητα πολυτελείας, τα οποία κυκλοφορούσαν κατά χιλιάδες στις ευρωπαϊκές και αμερικανικές πόλεις.





Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1895 κατασκευάστηκαν στις ΗΠΑ μόλις 4 αυτοκίνητα, ενώ το 1920 η παραγωγή τους εκεί έφτασε τα 2.000.000. Οι συνεχείς βελτιώσεις στον κινητήρα και στο αμάξωμα έκαναν φανερά από πολύ νωρίς τα τεράστια πλεονεκτήματα του αυτοκινήτου απέναντι στα άλλα μεταφορικά μέσα.

Τα κυρία συστήματα του αυτοκίνητου

Υβριδικά αυτοκίνητα

  Η υβριδική τεχνολογία περιλαμβάνει τις συσκευές που αξιοποιούν δύο ή περισσότερες πηγές ενέργειας ώστε να πραγματοποιήσουν το έργο και το σκοπό για τον οποίο εφευρέθηκαν.
Το σύστημα συσκευών, που χρησιμοποιεί το υβριδικό αυτοκίνητο, αξιοποιεί δύο πηγές ενέργειας για την εξαγωγή της κίνησης στους τροχούς. Την θερμοδυναμική που παράγεται από την καύση του καυσίμου στον κινητήρα και την ηλεκτρική η οποία παράγεται από το σύστημα του ηλεκτροκινητήρα.

Για την ομαλή λειτουργία και σωστή επικοινωνία του κινητήρα με τον ηλεκτροκινητήρα, συνδυάστηκαν με συγκεκριμένο τρόπο και άλλες συσκευές όπως η μπαταρία, ο συσσωρευτής και πολλές άλλες.

Ένα πλήρως υβριδικό όχημα μπορεί να κινείται μόνο με τον βενζινοκινητήρα ή μόνο με τον ηλεκτροκινητήρα ή και τους δύο ταυτόχρονα.

Τα «ήπια» και πλήρως υβριδικά οχήματα επιτυγχάνουν μεγάλα οφέλη στην εξοικονόμηση καυσίμου και στις εκπομπές CO2.

 Παρά το γεγονός ότι τα παρόντα υβριδικά οχήματα  δεν φορτίζονται με εξωτερικά μέσα,
τα επόμενα χρόνια αναμένεται να κατασκευαστούν εξωτερικά φορτιζόμενα υβριδικά οχήματα (Plug-In  hybrid).

Μερικά από τα πιο σύγχρονα υβριδικά αυτοκίνητα πωλούνται ως υψηλού σχεδιασμού και επιδόσεων παραλλαγές των συμβατικών αυτοκινήτων.

Τα υβριδικά οχήματα εκπέμπουν λιγότερο CO2 από τα αντίστοιχα συμβατικά οχήματα.

Μηχανές εσωτερικής και εξωτερικής καύσης.

 Μια μηχανή εσωτερικής καύσης ή κινητήρας εσωτερικής καύσης είναι ένας κινητήρας στον οποίο η καύση του καυσίμου γίνεται σε ένα θάλαμο καύσης που βρίσκεται ολόκληρος  μέσα στο κινητήρα.                             Μια δεύτερη κατηγορία των κινητήρων εσωτερικής καύσης είναι οι κινητήρες τζετ , κάποιοι πύραυλοι και ορισμένες τουρμπίνες ώσης και ισχύος που κάνουν χρήση   συνεχής καύσης .
  
  Μια μηχανή εξωτερικής καύσης είναι μια θερμική μηχανή στην οποία η καύση του καυσίμου δεν γίνεται μέσα στο χώρο παραγωγής έργου αλλά εκτός αυτού του χώρου. Το εργαζόμενο μέσο σε αυτή τη μηχανή δεν είναι τα καυσαέρια αλλά κάποιο ρευστό.
Τύποι μηχανών εξωτερικής καύσης είναι η ατμομηχανή και ο ατμοστρόβιλος.